Erkekler de Ağlar
Bir adam ve kadın,
Bir sokak başında,
Hararetli bir sohbetin ortasında,
Kadın bakıyor adama, soru sorarcasına
Adamın bakışları “Kurtar beni.” der gibi kadına
Kadın sordu adama;
Beyefendi,
Nedir bu ciddi ve kızgın suratınız?
Sanki birini dövecek gibi öfkelisiniz.
Gülmek nedir bilmez misiniz siz?
O yüzden mi bu kadar kederlisiniz?
Ah hanımefendi,
Gülmek biraz zordur benim için.
Doğduğum an öğrettiler bana sert olmayı.
Küçükken gülünce, özellikle ağlayınca kızarlardı.
O yüzden hiç yolcu olmadı, gözümden gözyaşları.
Beyefendi,
Bir köşede hiç gizli gizli ağlamadınız mı?
Bir filme, kitaba yahut hiç kediniz ölmedi mi sizin?
Acımadı mı hiç yüreğiniz?
Yoksa siz hiç yüreğinizle meşk etmediniz mi?
Ah hanımefendi,
Ne çok soru soruyorsunuz böyle!
Ağlamadım ben hiç.
Üzülmedim.
Zaten hiç kedim olmadı benim.
Ağlamak bana hep uzak bir eylem
Çünkü “Erkek adam ağlamaz!” dediler bize,
Zaten kızarlardı, o yüzden ağlamak nedir öğrenmedik bile.
Şimdi ben gidiyorum hanımefendi,
Korkar oldum sorularınızdan.
Hem benim duygularımı eleştirmek haddiniz midir?
Haddinizse, bilmek istiyorsanız eğer,
Duygusuz ahmağın tekiyim ben!
Dedi adam öfkeyle.
Dönüp gitmek istedi.
Bir kol durdurdu onu,
Çekti kendine, narin ve küçük eller sardı koca vücudunu,
Burnunda hissetti hafif bir şeker kokusu.
Beyefendi,
Ama o gözlerin öyle demiyor,
Onlar kederli ve sıkkın,
Gözlerin ağlamak için can atıyor,
O yüzden bir omuzda ağlamayı bekler gibisin.
Ah efendim, bu omuz sana feda.
Şimdi ağla doyasıya,
Öyle için içine değil, hıçkırarak ağla.
Çünkü ben bilirim erkekler de ağlar,
Hem de en çok onlar ağlar.
Merve Y.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.