İran ve Türkiye’nin bölgesel çıkarları hem birbirine uyumlu hem de bütünüyle terstir. Uyumlu olan husus iki tarafın da henüz çözülmemiş ve çözüm bekleyen bir Kürt sorunu var. Uluslararası ve bölgesel gelişmelere bağlı olarak iki tarafın masasına bu sorun zorunlu ve kaçınılmaz olarak gelecektir. İran, sorunun çözümü konusunda Türkiye’ye göre çok daha objektif bir politika izleyebilir. Örneğin Ankara’da parlamentoda Kürtçe’nin konuşulması yasak ama Tahran’da Kürt Parlamento grubu var. Türkiye’de Kürdistan kelimesini kullanmak ceza soruşturmasına konu olabiliyor ama İran’da Kürdistan eyaleti var. İran’ın Ortadoğu stratejisi çok daha kapsamlı ve derindir. Türkiye’ninki ise tersine objektif olmaktan uzaktır. İran’ın bölgesel hakimiyetinin sosyolojik dinamikleri var. Türkiye bundan tamamen yoksundur. Ortadoğu’da İran-Türkiye rekabeti karşılıklı bir çatışmaya yol açmaz. Türkiye, İran’ın iç dinamiklerine müdahale etmek gibi bir politika uygulamaya çalışırsa, tersine İran çok daha güçlü ve etkili bir şekilde müdahale etme potansiyeline sahiptir. Bu nedenle İran-Türkiye rekabeti hep dolaylı olacaktır.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.