Uzun süreden sonra yani ne Martın Eden'den sonra ağladığım eser bilgiyi hikayeyle harmanlayan Azra Kohen yine çok güzel bir esere imza atmış. Seviyorum araştırarak ilerlemeyi merakla öykünün nereye varacağını ve dipnotta ki müzikleri hemen bitirmeyi diye yavaşlatmak istediğim ama sonra ki sayfa için can attığım bir okumaydı. Anunnakiler için video izlemem neredeyse eserin sonunda bahsedilen bilgilere dahi hakim olmamı sağladı (Kaan Alp Ünsal büyük Amunnakiler imparatorluğu) Selim ve Ülkü, Orhan ile İlmiye hepsinin ayrı hikayeleri ve itiraflara ki o naifliği o kadar güzel anlatılmıştı ki bir insan böylesine cümlelere susayarak ve nasıl ya diye diye ilerler miydi ben de uzun süre unutulmayacak tat bıraktı Kohen.
Gör beni, gördüm seni
Anlar mısın beni?
Anlamaya çalıştım seni.... Herkese iyi okumalar bol bol google başvuru kaynağımız olacak benden demesi:)