Bütün hikayeler tek kişiliktir,
İçine aşk karışına kadar.
Ben kendimi seninle tanıdım,
Ne kadar çok sevebileceğimi,
Sen öğrettin bana.
Çok şey öğrettin aslında...
Kimsenin sana benim kadar güzel bakamayacağını biliyorum mesela.
Bildiğim birkaç şey daha var.
Adını biliyorum, kokunu biliyorum
Gülüşündeki çocuğu,
ve gözlerini kaçırışını biliyorum.
Başka da bir şey bilmiyorum,
Bilmeyi de istemem zaten.
Seni en güzel ben severim.
Hem de bu çirkin şehre rağmen...
Sonra;
Bir Ay düşer gece'ye...
Sesim susar.
Sözüm susar...
Ve ben yine,
En bildiğim yerden severim seni,
Şiir Gibi, çay gibi, Aşk gibi...