Konusu ‘’kadın ve kurmaca’’ olan Kendine Ait Bir Oda,Virginia Woolf'un 1929 yılında yayınamış olduğu kimilerince feminizmin başlamasına sebep olmuş bir kitap, kimilerincede güçlendirmiştir. Bana sorarsanız, Kendine Ait Bir Oda, Woolf'u basit bir feminist manifestosu sıfatından çok daha ilerisine taşıdığı bir kitap.Tabi subjektif olarak böyle ama ehline sorarsanız inkar etmeyecektir... Kitap altı bölümden oluşuyor. Yazar bölümleri belirlediği perspektifler doğrultusunda,imgeli anlatımıyla,kurgu mekanlar ve kurgu karakterlerle incelemiş . woolf bütün objektifliğiyle,öfkenin ve karamsarlığın kucağına düşmeden bizlere kurmacasını sunuyor olsa da dağınık bir anlatımının olmasından, ruh halinin kitaba yansıdığını anlayabiliyoruz. İlerleyen bölümlerde karakterlerle alışılmamış bağlar kurmamızdan daha iyi anlıyoruz ki kitaptaki karakterler kessinlikle yazardan bağımsız değil. Acı ama bizden de değil... Açıkçası kitapta yazılanların zaman aşımına uğramamış olması beni üzüyor. Zira hâla Woolf'un yazdığı çizgide yaşayan çok insan var. Farklı zincirlerle, elleri ve ayakları prangalanmış,yükünün ağırlığımdan muzdarip, bırakın yazında ve düşte var olmayı, kendi hayatının bir köşesinde bile var olamamış kadınlar... Evet geçmişe dönüp bakınca çok şey değişmiş diyorsunuz ama özünde hiçbir şey değişmemiş... Woolf'un tabiriyle kadınlar;“Hayal edildiğinde çok önemli, pratikte ise tamamıyla önemsiz. Şiir kitaplarını baştan sona istila etmiş, tarihte ise adı geçmiyor.” Yazar, ilk bölümde 1900 yılların İngiltere'sinde bir kadının günlük hayattaki yerini, yaşantısını göstermek istiyor okuruna ve karakter Mary Seton üzerinden inceliyor. Mary sorgulamaya başlıyor, bizde hemen ardı sıra: Neden bir kadın kütüphanelere özgürce ulaşamıyordu? Neden erkeklerin yürüdüğü çimleri kullanamıyorlardı? Anneler ya da büyükanneler neden hiç ticarete atılmadı ? Neden erkekler istedikleri konulardan konuşabilirken kadınlar hayattaki konumlarını sorgulamak durumundaydılar ? Sorular sizi yanıltmasın bu bölüm serzeniş olarak yazılmış değil daha öncede bahsetmiştim, yazar cevapsız sorularımızın yanıtlarını gün yüzüne çıkarmak çabasında, sorular da cevaplar kadar önemli. İKinci bölümde, Mary sorgulamaya devam ediyor: Neden erkekler şarap içerken kadınlar içemiyorlardı? Neden kadınlar erkeklerin aksine bu kadar yoksuldu? Yoksulluğun kurmaca üzerinde etkisi neydi? Sanat eseri yaratmanın koşulları nelerdi ? Güç sahibi erkekler kadınlara neden bu kadar sinirliydi ? Ve artık ilerleyen bölümlerde ,sorulara değil yanıtlara yöneliyoruz. Böylece kadınların tarihteki yerini ve yazındaki yerini okuyoruz. Şhakespeare'in onunla aynı zeka ve yaratıcılıkla doğmuş bir kız kardeşinin -Judith olarak isimlendiriyor- olması durumunda aynı başarılara imza atıp atamayacağını okuyoruz. Tamda bu kısımda ekonomik özgürlük ihtiyacı ve kişisel alan bilincinin önemini vurgulayarak, etkin cevaplar sunuyor.... woolf'un etkileyici metaforlarla verdiği sayfalarca yanıtla, geçmişten günümüze kadınların yolculuklarına bir pencere açıyoruz. Ayna aracılığıyla erkekliği eleştirdiği paragraf ve kendi bedenini hiçbir sesin sızamayacağı bir cam dolaba benzetmesi gibi incelikler etkileyiciydi aynı zamanda "ı" harfini "ben" anlamında kullanarak yaptığı metaforu da daha iyi anlatılamazdı. Elinize kağıt,kalem almadan okumaya başlamayın derim öyleki her cümlesi kayda değer bir kitap. Keyifli okumalar... "Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir."

Kendine Ait Bir OdaVirginia Woolf · İletişim Kitabevi · 202137,8bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

1.539 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.