Stefan Zweig çok çok sevdiğim yazarlardan biridir, yine çok sevdiğim ama okurken de bir o kadar hüzünlendiğim, ruh halinden ruh haline girdiğim bir kitap oldu. İçinde " Ay Işığı Sokağı- Leporella - Nişan - Leman Gölü Kıyısında Olay - Avare" olmak üzere beş öykü var, kurgu ve anlatım hepsinde aşırı iyi bir sonraki sayfaya geçmek için sabırsızlanıyorsunuz resmen, bu öyküler arasında hangisinden daha çok etkilendin derseniz Nişan derim, Albayın o kadar kurtulma çabası sonunda kendi birliği tarafından başına gelenlere çok içerledim, benim için belirsizlikle biten öyküsü ise Leporella oldu çünkü o cinayeti yaptı mı yapmadı mı bilinmiyor. Zaten öykülerin hepsinin sonu aynı maalesef, birkaç saat içinde okuyacağınız keyifli bir yolculuk olur okumayı düşünenler için.