Bundan ötesi var mı bilmiyorum ama ben senin sesini unuttum, nasıl gülerdin, nasıl bakardın hatırlamıyorum. Sen beni önce yorup sonra gücün yok diye bıraktığın yol ayrımıyla hatırla. Peki seçtiğin adam seçtiğin hayat beni mahvettiğine değdi mi? Aramızdaki mesafeler değil aramıza aldığın insanlar bitirdi bizi... Dön demiyorum ama keşke hiç gitmemiş olsaydın. Ben bu dertle hiç tanışmamış olsaydım, çünkü merhem ne kadar güçlü olursa olsun, yarayı hiç açılmamış yapamaz. Velhasıl kiminle nerede mutluysan onunla orada yaşa, hayalinde ne varsa yanındakiyle başar. Ben sana içimde ölme diye çok ağladım be. "Bu evi başıma sen yıktın, çıkıp gittim diye ben suçlu oldum.." vedaların da bir adabı vardır sen ikimizi parçalayıp attın...
·
2 artı 1'leme
·527 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.