Kimin kalbi kim için atıyor, belli değil. Böyle bir zamanın içinde sıkışıp kaldık. Sanki herkes böyle en güzel duygularını birilerinde harcamış da bana hiçbir şey kalmamış gibi hissediyorum. "Büyük lokma ye, büyük konuşma," derler ya hani, valla ben ne büyük lokma yerim ne de büyük konuşurum; fakat ben hiçbir şekilde sevileceğimi zannetmiyorum artık. İnsanlar sevginin, güvenin, sadakatin, dürüstlüğün ve en önemlisi vicdanın hepsini tüketmiş çünkü. Herkes birbirini yaralıyor, aldatıyor, yarım bırakıyor. Böylesine bir zaman diliminde yalnızlığa karışmak en doğrusu sanırım. Diğer basit insanlar gibi her su verene çiçek olmak yerine ya da her su uzatandan medet umacağıma, susuz kalıp kurumayı tercih ederim daha iyi.
·
1 artı 1'leme
·70 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.