Sonra bir davul sesiyle , kollarını bir kartalın kanadı gibi açtılar ve zeybek denilen büyülü ritüel başladı.
Salon klarnet ve davul sesiyle inliyordu.
Zeybekler ağır adımlarla ve kartal kanatlarıyla döndüler.
Sonra kolların indirip kayanın üzerine konulan bir kartal gibi mağrur silüetleriyle dimdik durdular.
Tekrar kanatlarını açıp kartalın uçarken sürekli yeri gözlediği gibi gözlerini yere dikerek döndüler.
Sonra sektiler ve sert bir şekilde ayaklarını yere vurdular.
İzlerken her ezginin her hareketin tadını aldım.
Mertliklerini , gururlarını , cesaretlerini, vatanperverliklerini haklının yanında haksızın karşısında olduklarını yüreğimize kazıdılar.
Kollarını açtıklarında 'Biz sahipleniriz, ' dediler.
Yavaş ama sert adımlarıyla yere vurduklarında , sözlerinin ağırlığını beyan ettiler.
Dimdik karşıya bakışlarıyla mağrurluklarını söylediler.
Ve sonunda dizlerini yere vurdukları zaman , 'Biz ancak zeybek oynarken diz çökeriz' diye yemin ettiler.
Sayfa 360Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.