Değeri yeterince bilinememiş yazarlarımızdan Peyami Safa. Yalnızız kitabı, Türk edebiyatının en özgün ve polisiye, aşk, korku, şüphecilik, çelişki, ruh-beden çatışması konularına bu denli tahliller ile yer veren, nadide eserlerinden biri.
Roman daha ilk sayfalardan itibaren şüpheler ve tereddütler ile başlayıp, sonuna kadar da bu şekilde devam ediyor. Hatta cevabını bilemeyeceğimiz büyük bir şüphe içinde sona eriyor. Zaten olayların çözümlenmesini bekleyerek değil, bu sürecin içinde kalarak ve karakterlerin iç dünyasına odaklanmış şekilde sayfaları çeviriyorsunuz.
Kitap ilk olarak Samim'in ablası Mefharet ve kardeşi Besim'in içine düşen bir şüphe ile, çok da kabul edilebilir olmayan bir konuyu ele alarak başlıyor. Bu durum, bir Peyami Safa kitabinda sizi şaşırtabilir. Lakin kitabın içine girdikçe, psiko-analizleri anlamaya çalıştıkça her şey yerine oturuyor.
Her bir karakter üzerine uzun uzun şeyler yazılabilir ancak okuyarak üstüne düşünüldüğünde daha anlamlı olacağından bu nitelendirmeleri size bırakıyorum. Ancak kısaca Samim ve Meral'den bahsetmek isterim.
Samim, oldukça zeki, analiz yetenekleri ile öne çıkan ve polisiye kitaplarındaki dedektifleri aratmayan şekilde olay çözümleme kapasitesine sahip bir karakter. Aynı zamanda hayalperest ve duygularını farklı bir boyuta taşıyarak görmek istediği yer olan "Simeranya"nın kurucusu. Fakat hayalini kurduğu bu gerçeküstü ve mükemmeliyetin normalleştiği Simeranya, Samim'in gerçek hayatından bir hayli uzak. Bu durum yine karakterin ruh ve beden çatışmasını gözler önüne seriyor.
Simeranya motifi ile herkese hitap eden kaliteli bir dünya yaratılmakta; ayrıca aşk, sağlık ve modaya kadar daha birçok konuda yazarın çözüm önerileri aktarılmaktadır.
Kısaca Meral karakterine de değinecek olursam, tam bir melankoli ve dram duygularıyla bezenmiş bir karakter. Ruhi bunalımlarından nasıl kaçağını bilmediğinden, Meral mutluluğu hep evinin kapısının ardında, ve tek kurtarıcısı olan yalanlarda arar. Çevresindeki insanların ve ailesinin de etkisiyle hayalindeki hayat için çabalarken kendisini sürekli kaybetmiş şekilde ve odasında bulur. Annesi Naciye, Renginaz, Feriha,Ferhat... Bu kalabalığın içinde gerçek bir yalnızdır o.
Kitabın genelinde karakterlerin ruh ve beden çatışmalarından kaynaklanan korku ve şüpheler sebebiyle gergin bir hava hakim. Çok derin olduğundan, yavaş yavaş ve sindirerek okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Yabancı kelimeler de oldukça fazla ama beni okurken rahatız etmedi. Okumanızı tavsiye edebileceğim, kütüphanenizde bulunması gereken çok güzel bir kitap. İyi okumalar...
