Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Şöyle diyebilirim: "Gece yıldızla dolu
ve yıldızlar, masmavi, titreşiyor uzakta."
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgârı.
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece.
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında.
Sevdi beni o, ben de bir ara onu sevdim.
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama,
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Yokluğunu düşünüp. Yitmesine yanmakla.
Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.
Ota düşen çiy gibi düşmekle şiir cana.
Ne gelir elden, sevgim onu tutamadıysa.
Gece yıldız içinde, o yoldaş değil bana.
Hepsi bu. Uzaklarda şarkı söylüyor biri.
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca.
Gözlerim arar onu, yaklaştırmak ister gibi.
Yüreğim arar onu, o yoldaş değil bana.
Aynı gece ağartıyor aynı ağaçları.
Bizler, ah, o zamanki bizler değiliz ama.
Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim.
Sesim arar rüzgârı ulaşmak için ona.
Artık sevmiyorum ya severim belki yine.
Sesim arar rüzgârı ulaşmak için ona.
Ellere yâr olur. Öpmemden önceki gibi.
O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla.
Artık sevmiyorum ya severim belki yine.
Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır sevda.
Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü, yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca.
Belki bana verdiği son acıdır bu acı,
belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona.
Sayfa 81Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.