"Git dediğimi söyle sen halana." dedi.
"Olm-" demeye meyleden Mete eline bırakılan bir avuç bozuk paraya birkaç saniye baktı. Eliyle kısa bir ölçüm yaptı. "Bu işe on beş az."
"Çüş." diyerek şaşkınlığını en net şekilde dile getirdi Zülfikar. "Hassas kantar mı var elinde oğlum? Nasıl bildin on beş lira olduğunu."
Sırıttı Mete. "Biz bu işe yeni başlamadık Zülfifar abi." Küçük elinde yer kalmadığı için diğer küçük elini açtı. Parmaklarını ileri geri salladı. "Dökül."
Yüzünü sıvazladı Zülfikar. Barbaros haklıydı. Bankada ki bütün parayı Çekmesi yararına olacaktı. Cüzdanını çıkardı. On lira dışında pek nakit yoktu.
"Kart geçiyor mu?" diye sordu. Temassız özelliğim var dese şaşırmayacaktı.
"Nakit alıyoruz." şeklinde bir cevap aldı.
"Lan sen ne biçim bir çocuksun ben anlamadım ki..." derken cüzdanın dibindeki on lirayı minik ele sıkıştırdı. "Al. Olan bu."
"Bu para ile ancak arka tarafının camına kadar çıkarırım halamı, haberin olsun"
Ellerini beline attı Zülfikar. "Yirmi beş lira verdik oğlum. Ne yapacaksın daha? Canımı mı alacaksın?"
Mete'de ellerini beline attı. "Asıl ben canımı ortaya koyuyorum Zülfifar abi!"
Tip tip baktılar birbirlerine. Kolundaki saati çıkarıp rehin bırakma isteğine zor hakim oldu. "Tamam, git arka cama çağır. Çağır da nere çağırırsan çağır,
koş."
#ZülfikarŞahin #MeteGirayKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.