"O sıralar,Makedonya,cephe gerisi olmayan bir savaş meydanıydı.Milletler yalnız başka milletleri değil,kendi kendilerini de vuruyorlardı.Bir an dalgınlık,ölümdü.Her dönemeç,her ev,her ağaç,her cami,her kilise,hatta sevgili yatakları bile pusu yeriydi.Her yanda soygun,yangın,ölüm kol geziyordu.İş durmuş,ekip biçme,alışveriş,okuma yazma durmuştu.Her şey selin önünde sürükleniyor gibiydi.Bu durdurulmaz sürüklenişte Osmanlı ordusunun lime lime üniforması büsbütün paralanıyor,yamalar uçuşup erlerin,subayların etleri,edep yerlerine kadar açılıyordu.Her şey değişmenin ya da batmanın kaçınılmazlığını ispatlamaktaydı."
Sayfa 23Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.