Ahmet Muhip Dıranss
Hüzünle neşenin harmandır Olvido. Yalnızlığımızı hatırlatarak bizi yaralayan hoyrat akşamüstleri, beraberinde unutulmuş güzellikleri de getirmektedir çünkü: “ İşte, doğduğun eski evdesin birden,/ Yolunu gözlüyor lamba ve merdiven.” Kederlerin lavanta çiçeği koktuğu, aşkların ve şiirlerin yarım bırakıldığı, dünyanın sular altında kaldığı, kardaki ayak izlerinin çiçeğe dönüştüğü bir yerdir burası. “Aldan, gelmiş olsa bile ümitsiz kış;/Her garipsi ayak izi kar içinde/ Dönmeyen aşığın serptiği çiçekler…”
Sayfa 177Kitabı okuyor
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.