Hemen hemen hayatın her alanında aldığını vermeyi düstur edinmiş biri olarak bu romana uygun bir açıklama yapmak istedim. Kendi iç alemimin muvazene terazisi, herhangi bir ağırlıkla aleyhime kayıp muadele çıkarmaya müsait olduğundan, kitabı bitirip kapağını kapattığımda bir süre bu terazimde ağır gelen tarafın ne yönde durduğunu anlamaya çalıştım zira kitabın arka kapak yazısı da der ki; “Huzur, gerçekte bizim iç hikayemizdir.” Çok fazla tasvir olması ve kaleme alındığı dönem sebebiyle okunup anlaşılması oldukça güç olmasına rağmen değindiği konular, satıhta kalmayıp derinlere inişi ve kelimelerin ahenkle yan yana dizilişi beni mest etti dolayısıyla herhangi bir eleştiri yapmaktan ar ederim. (Bu arada ben baya edebiyat seviyormuşum) *dikkat spoiler* Emin bey ferahfeza için neyini üflerken ben de oradaydım ve alemlerden alemlere gark oldum, Nuran ve Mümtazın gözlerini birbirlerinden kaçırışlarını gördüm, Suat’ın ortamı huzursuz edişinden ben de rahatsız oldum ve İhsan beyi dinlerken ben de hayran olup boynumu büktüm.

HuzurAhmet Hamdi Tanpınar · Dergah Yayınları · 202316,5bin okunma

·

116 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sema Aşcıoğlu