DİKKAT BU İNCELEME SPOİLER İÇEREBİLİR
Merhabalar,
Oğuz Atay okumaya yeni başlamış biri olarak karşınızdayım. Lisede oğuz ataya bayılan bir arkadaşım vardı. O zamanlar çok da üstünde durmuyordum. Özenmemiştim okumaya. Hocası da uyarmış zaten sen daha çok küçüksün bunu okumak için. Bazı yaşanmışlıklara ihtiyacın var okuyup anlamak için diye. Bu kitabı okuduğum süre boyunca bunu düşündüm. Lisede okusam acaba nolurdu? O zaman neyi kaçırırdım neyi anlamazdım. Sonra kitabın sonlarına doğru şu alıntıyla karşılaştım:
"Beni yalnız bıraktılar albayım." s.447 ah iliklerime kadar hissettim şu cümleyi. O zaman anladım ki kelimelerin bazı anlamlara gelebilmesi için yaş gerekiyor. Yaşanmışlık gerekiyor.
Gelelim kitabımıza: Kitap 4 bölümden oluşuyor ve 4 bölümde 4 farklı Hikmet okuyorsunuz. Sonlara doğru yazar iyice kafanızı karıştırıyor. Gerçek hangisiydi ben bilemiyorum. Klasik Türk dizileri gibi her şey aslında bir rüyaydı demek istiyorum ama hangisi rüyaydı Hikmet bile mi gerçek değildi bundan bile emin olamıyorum. Grupla kitabı yorumlarken şey demişlerdi : Kitabı bitirdiğinizde 3 gruba ayrılacaksınız.
1 Hikmet gecekonduda yalnızdı karakterlerin hepsi kafasındaydı.
2 Hikmet bunalımdaydı, eski yaşadıklarını hayal etti
3 Aslında hepsi Hikmetin kafasındaydı.
Ben kitabı bitirdiğimde bunların karışımları bir şey hissettim. Bence Sevgi ve bilge gerçekti ama geri kalanı kafasındaydı ve hikmet bir çoklu kişilik bozukluğu hastası.
Kitabı okurken hissettiklerime gelirsek:
Yazım kural ve kaideleriyle dalga geçmek için aslında kurallara çok iyi hakim olmak gerekir. 
José Saramago da aynısını yapıyor. Ben oğuz atay'da da aynı çabayı gördüm. Sadece çaba da değil aslında başarıya ulaşmış bir sonuç. Başı sonu olmayan hikayeler ama yine bir olay akışı var. Sen napmışsın be oğuz atay abicim. Şimdi anlıyorum insanların neden bu kitaptan sonra bişi okuyamadığını
İnsomniac mısın acaba oğuz atay. Çünkü bunlar ancak uykusuz bir delinin yazabilecekleri gibi.
İnsanıın kafasının susmaması nasıl bir şey çok iyi anlıyorsunuz okurken. Ve kafası susmayan biri olarak çok iyi bir kitap ortaya koymuş Oğuz Atay. Okumaya niyetlenenlere başarılar dilerim. Oktay Akbal'ın da dediği gibi"Rahat ve geniş zamanımızı güç bir kitabı çözmeye, sevmeye, ondan bir şeyler almaya, öğrenmeye ayırabildiğimiz bir gün Atay'ın romanlarını çok seveceğiz. s.479"
Keyifli okumalar
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.