“Ne olup bittiği en az önem taşıyan şeydir, romanda ne olduğu fark etmez, bir kez kitap bittikten sonra unutulur. İlginç olan hayali durumları vasıtasıyla bize aşıladığı fikirler ve olasılıklardır, gerçek olaylara nazaran çok daha açık ve berrak biçimde kalır aklımızda.” ( tam olarak böyle ) Kurgusuna gizem katıp merakla okutmayı başaran Marias’ın; işin sonunda zihnimizde olayları hiç önemsemediğimiz, onun yerine insanı karmaşıklığımıza ve aynı zamanda basitliğimize dair -hayvani genlerimizi anımsatan- sorular, fikirler ve olasılıklarla bırakmasını seviyorum. Başka bir kurguda mantıksız gelecek, bu kadarı da olmaz canım, dedirtecek tesadüfler, sürüklenmeler, Marias yazınca abartı gelmiyor zira kendisinin de dediği gibi “Gerçekliğin sınır tanımazlığı utanç vericidir” ve her zaman taş çıkartır kurmacaya. Marias’ın anlatılarında karakterler elden geçirilmiş hâlleriyle değil de ham halleriyle dururlar ve inişli çıkışlı bir ilişki kurdururlar bize kendileriyle. İkilikleri unuttururlar ve çıplaklıklarıyla - o uzun uzun cümleleriyle soyduğu- bizi de soymaya niyet ederler. Alemetifarikası budur benim için. “… kimse bir diğeri hakkında kesin olarak bir şey bilemez ne de olsa” ama Marias yine de insanı bilmeye ve kendini bilmeye yakınlaştıracak romanlar yazar bize. Karasevdalılar da sevdayı anlatır şüphesiz. Ölümü de anlatır ama yası ve unutuşu daha çok. Beni en çok zaman marifetini sergilemesi etkiledi ama. Hiç başrol gibi durmayan zaman, tıpkı hayatlarımızda olduğu gibi. Sinir bozucu, can yakıcı evet ama gerçekler demişti ya Marias gerçekler… İnsanı anlama merakının peşinden okumanı tavsiye ederim Marias’ı, Can. Yer yer uzun gelebilir monologları, uzun cümleler dikkat verilmezse manasız gelebilir ama zor değildir dili, kurgusu heyecanlandırır, akar, yarım bıraktırmaz ve “iyi ki okudum” dedirtir. +18

KarasevdalılarJavier Marias · Yapı Kredi Yayınları · 2022742 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.