Cehenneme götüren niyette "biz" yok, "ben" vardır. Hâlden anlama kıttır. Gözlemleyen bilinç pek gelişmemiştir, bireyin kendi seçimlerinden ziyade kültürel tepkiler baskındır. Cennete götüren niyetteyse "ben", "biz"in bir parçası olarak vardır. Tepkisellik değil, seçim vardır; güçlü bir gözlemleyen bilincin seçimi. "El âlem ne der?" değil, "Ben ne derim?" düşüncesi; yani iç tanıklık baskındır. Hålden anlama, empati yaşayan bir değerdir,