Roman bir adamın kırmızı ışıkta beklerken aniden kör olmasıyla başlıyor körlük betimlemesi ışığın sönmesi değil beyaz bir ışığın yanması süt denizinin içindeymiş gibi hissettiren bulaşıcı bir hastalık. Romanda iletilmek istenen en önemli mesaj bir insanın tahammül seviyesi ve fırsat verilirse kendini ne kadar kaybedip insanlıktan çıkmasının eşiğini gözler önüne seriyor. Bir distopyada körlerden oluşan karmaşa dolu bir dünya okudukça insanı ürpertiyor. Öyle ki herkesin bir anda sadece kendi çıkarlarını düşündüğü ve insanlık için en utanç verici şeyleri bile kolayca yapabildiğini görüyoruz. Sonuçta artık alışılagelen insanca yaşam mevcut değil zamanla bu şartlarda yaşamayı Öğrenmek elbette mümkün ama insanlıktan çıkmış bir şekilde. Böyle bir durumda, üstelik herkes aynı şartları yaşarken insanlarla yaşamak zor değil, zor olan onları anlamaktır. İnsanlığın bu hale gelmesiyle otorite de işe yaramadığı gibi ülkede duygu ve davranışlarla birlikte bir hiçliğe sürüklenmeye başlanır. Romanda en çok hoşuma giden şey ise körlük salgının geçtiği ülkeyi bilmediğimiz gibi kitap içindeki karakter isimlerinin de olmayışı, karakterler olay içerisinde rollerinden yola çıkarak anlatılıyor. Böylece okurken unutulmuyor. (Roman kentteki akıl hastanesinde karantinaya alınan, oradan kurtulunca da birbirinden ayrılmayan yedi kişiye odaklanır. Aralarında bütün kentte gözleri gören tek kişi olan ve gruptakilere rehberlik eden kadın da vardır. Bu yedi kişi cehenneme dönen kentte, hayatta kalabilmek için inanılmaz bir mücadele verir.) Parantez içindeki kısım kitabın arkasından alıntı. Mutlaka okunması gereken bir kitap hemen ardından öbür kitabı olan 'görmek' i okuyacağım.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,8bin okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sr.