En sevdiğim şey, küçük kardeşim Tila'ya masal anlatmak. Annemizin kıymetlisi o. Benden üç yaş küçük olduğundan ne anlatsam inanıyor. Mesela, bahçenin bir köşesine çekip ona soruyorum:
"Sana bir sır vereyim mi?"
"Ne sırrı?"
"Doğumunla ilgili sırrı."
"Doğumumla ilgili hiçbir sır yok."
"Olmaz mı? Kimseye söylemeyeceğine yemin eder
sen söylerim ancak." "Yemin ederim."
"Söylüyorum o zaman: Sen evlatlıksın. Bizim aile mizden değilsin. Seni bir tarlada, terk edilmiş halde çırıl çıplak buldular."
Tila, "Hiç de bile," diyor.
"Annemle babam sana bunu ileride, büyüdüğünde söyleyecek. Bir bilsen nasıl da acımıştık sana, çırılçıplak tın, öylesine cılızdın ki."
Tila ağlamaya başlıyor. Onu kollarıma alıyorum.
"Ağlama. Öz kardeşim olsan ancak bu kadar sevebilirdim seni."