Güneş en yüksek noktasına ulaştığında Peygamber (sav) Allah'a hamdden sonra şu sözlerle başlayan bir hutbe okudu: "Ey insanlar, beni dinleyin, çünkü bilmiyorum, belki de sizinle bu yıldan sonra bir daha buluşamayacağım. Daha sonra onları birbirlerine iyi davranmaları konusunda uyardı ve onlara haram ve helal olan şeylerden bahsetti. En sonunda şöyle dedi: "Size, sımsıkı sarıldığınızda sizi sapıklıktan kurtaracak bir emanet bırakıyorum: Allah'ın kitabı, Peygamber'in sünneti. Ey insanlar, sözlerimi dinleyin ve anlayın!" Daha sonra onlara Kur'an'ın son ayetlerini oluşturan ve henüz nazil olan bir pasaj okudu:
"Bugün size dininizi kemale erdirdim, üzerinizdeki nimetimi de tamamladım ve size din olarak İslam'ı seçip-beğendim. Kim "Şiddetli bir açlıkta kaçınılmaz bir ihtiyaçla karşı karşıya kalırsa -günaha eğilim göstermeksizin- (bu haram saydıklarımızdan yetecek kadar yiyebilir): Çünkü Allah bağışlayandır, esirgeyendir." (Maide. 3)
Hutbesini bir soru ile bitirdi: "Ey insanlar risaletimi tebliğ ettim mi?" Binlerce ağızdan yükselen Allahümme ne'am (Allahım, evet) sesleri gök gü rültüsü gibi tüm vadiyi doldurdu. Peygamber (s.a.v) işaret parmağını göğe kaldırarak: "Allahım, şahid ol" dedi.
Sayfa 381Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.