Mısır, Osmanlı Devleti kontrolünden çıkar:
Bu ülkedeki iktidar 1805'te (mücavir Suriye, Lübnan ve Filistin'le birlikte) Arnavut kökenli bir 'Paşa'nın, Muhammed (ya da Mehmet) Ali'nin eline geçmişti. Osmanlı sultanı adına ülkeyi yönetiyordu, ama aslında 1840'a kadar kendi adına saltanat süren birisiydi. Sanayinin iktidar için hızla çok büyük önem kazandığını gördü ve devleti kullanarak Mısır'da bir sanayi devrimi başlatmaya girişti. Devlet tekelleri kurdu, Avrupa'dan modern tekstil makineleri getirtti ve bunların nasıl kullanılacaklarını Mısırlılara öğretmek için vasıflı Avrupalıları istihdam etti. Ayrıca demir ve çelik fırınları kurdurdu; memlük toprak sahiplerinin arazisine el koyarak ihracat için peşin para ile satılan ürünler ürettirdi. Sonuçta, 1830'lara gelindiğinde ülkede 70.000 kadar insan modern fabrikalarda çalışıyordu ve pamuk ipliğinde Mısır dünyada beşinciydi.
Ancak Mehmet Ali'nin deneyimi 1840'ta ani bir şekilde sona erdirildi. Britanya, Osmanlı İmparatorluğu'nun Mısır üzerindeki kontrolünü yeniden kazanabilmesi için donanmasını gönderdi; (...) Britanya'nın empoze ettiği 'serbest ticaret politikaları'nı kabul etmeye zorlandı. Alaycı üslubuyla Lord Palmerston, 'Mehmet Ali'yi Büyük Britanya'ya boyun eğdirmek yanlış ve yanlı olabilir. Ama biz yanlıyız; Avrupa'nın can alıcı çıkarları öyle olmamızı gerektiriyor' diye itiraf ediyordu. Avrupa'nın en gelişmiş sanayi gücünün yöneticileri, başka yerlerde sanayi kapitalizminin gelişmesini önleyecek politikaları empoze etmekten mutluydular. Mısır sonraki on yıllarda, aynen Çin'de ve Hindistan'da olduğu gibi, sanayisinin yıkılmasına tanık oldu ve daha sonra Mehmet Ali'nin halefleri borçlarını ödeyemeyince Britanya birliklerinin işgaliyle karşı karşıya kaldı.
Sayfa 355Kitabı okudu
·
231 görüntüleme
tarihten ders çıkarmayan toplumların sonu hep aynı...
sömürgeci batının pençesi altında eziliyor.
öz kaynakları talan ediliyor.
devletler borçlandırılıyor.
halkları köleleştiriliyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.