Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Eksilenler oluyor hayatımızdan Üç beş derken sırası olmadan yolcu oluyoruz bir bir Ve yavaş yavaş kimse kalmıyor etrafımızda Sığındığımız limanlar yok oluyor Ardından hayat acı bir kahve tadına bürünüyor Ve Üstelik bir de kırk yıllık hatır bekliyor Yine de umut edip tutuyorsun yaşamın bir kıyısından Düşmemeye gayret ediyorsun Dönüp bakıyorsun geride kalanlara Hepsi yaşarken ölmüşler sanki Beklediğin yalnızca bir tebessüm hâlbuki Fazlalık olmaktan korkup kaldırmıyorsun ahizeyi Sözcükler sahteleşiyor ve sonra Karşılaşıyorsun yüksekten bakan tanıdık yabancılara Bir elin beş parmağına bakıp Kesip atıyorsun kan bağını
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.