“insan, insana karsi tas kadar sagirdir.” kitaptaki butun bu kisa hikayeyi ozetleyen bi cumleydi bana gore. kisacik bir hikayede kocaman yasamlarin yitip gittigini gormek ve hepsinin birbirinden bi yandan masum bi yandan olmadiginin bilincine varmak uzucuydu. yani herkesten nefret ettim, herkesi de sevdim ve bana birkac kitabi animsatti ancak hangisi oldugunu hatirlayamadim. bana cok korkunc geliyor birinin ugruna bu denli hayatini mahvetmek, butun yasamini yitirmek. fakat genel olarak sevgisiz buyumus veya icinde bile o sevgiyi, kendisine duyacagi sevgiyi yakalayamayan insanlarin dustugu bir kuyu olarak caliniyor icime. cok yazik cidden. cok sevdigim alintilar da vardi icinde. maksim gorki’nin ilk defa bir kitabini okudum, dilini de begendigim icin devaminin gelecegini de dusunuyorum. “evlerin pencerelerine bakiyosun; her evde birileri seviyor, sense yalnizliginin icinde ac ve zavallisin. boyle kac gece gecirdim!” “larisa hakliydi: yalnizligini kiminle birlikteyken daha iyi unutabilirdin?” asik oldugu kadinin yanindayken dahi yalniz, yaninda ona asik biri varken bile daima sevgi, yetenek arayan bir sevgisiz ve bu burjuva arasinda hayati mahvolan ‘diger’ insanlar. bir hayal ugruna dokulecek kac gozyasi bunu gerceklestirebilir ki? bilmiyorum. 2024/23. kitap

Karşılıksız Bir AşkMaksim Gorki · Yordam Kitap · 2020539 okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fatma