Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Zira unutkansın, değer bilmezsin, durup hiç düşünmezsin; geçmişi hep hatırlarsın ama ondan ders çıkarmayı beceremezsin. Çünkü nihayetinde insansın. Daha fazlası değil. Nihayetinde insansın. Elindekinin değerini bilmemek mayanda var. Suçun olmayan şeyler yüzünden sırtına kambur edinmekte bir numarasın ama gerçekten suçlu olduğun bir şey olduğunda, kör numarasını senden daha iyi kimse oynayamaz. Sevgiyi iliklerine kadar hissetsen de bir nefret uğruna vücudundaki tüm kemikleri parçalayabilecek hâle gelebilirsin. Avucunda olanlara hiç bakmazsın, anca başkalarının elinde zar zor tuttuğu şeyleri arzularsın. Her gece sabahı dilersin ama güneş doğduğunda, elindeki hiçbir fırsatı gerçekten değerlendirmez ve sadece güneşin batmasını beklersin. Böylece vicdanını susturarak bir şeylerden şikayet etmeye devam edebilirsin. Uyuyup uyandığın evi ateşe verebilecek kadar nankörsün çünkü sokakta sabahlayan insanların varlığını bile unutacak kadar unutkansın. Boyundan büyük savaşlara girmek için senden daha meraklısı yok, üstelik hazırlık yapman gerektiğini bilmene rağmen bununla uğraşmayacak kadar kendini beğenmişsin, ama yenilgiyi tattığın anda bunun yüzünden kendini değil de Tanrı'yı suçlayacaksın. Muhtemelen onu bir gün bile anmayacak, sonra dipte sana neden cevap vermediğini sorgulayıp hayıflanacaksın. İnsansın, nihayetinde. Bu dünyada nefret ettiğin ne varsa, hepsinin karışımından başka hiçbir şey değilsin. Bu dünyada olmamak için savaş verdiğim şeylerin hepsinden başka hiçbir şey değilim.
·
1 artı 1'leme
·
377 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.