Hiçte bile kafa ne kadar doluysa ufacık bir olayın bile gürültüsü fazla olur. Örneğin. Yoğun duygular içinde bir bakış çok büyüktür.
- Sevdiğinden duyduğun bir söz çok yüklüdür.
- Maddeyi inceleyen birinin bir taşın düşüşüne bakışı çok yüklüdür.
- Hayatı anlamaya çalışan biri için rastgele bir ölüm inanılmazdır.
- Bitkileri dolu dolu tanıyan biri için bir yaprağın düşüşü çok şey anlatır.
Kafa ne kadar boş ise bunların gürültüsü azalır anlamsızlaşır. İlkel birini uyarmak için onu dürtmen gerekirken anlayış sahibi bir bilgini uyarmak için bir bakış yeter.
Oh rahatladım. Konu bu değilse bile yazdım. :d