Bir insanı sevmek tek başına bir amaç, bir sonuç olduğu zaman tamamlanmış, hedefine varmış bir edim olur. Ve lakin bir insanı sevmek başka bir amacın bir parçası, bir adımı olarak düşünülüyorsa ortada ne sevgi, ne de hayır vardır. Tam tersine bir hedef uğruna gösterilen sevgi hem riya, hem çürüme, hem de sevgi gösterilen kişiye yöneltilmiş bir tahrip faaliyetidir.