Altından ellerimizle hangimiz kırmadık ki; sevdiklerimizi?!
"Onları özlüyor olmalısın."
...
Ona bakarak karşılık verdi: "Sen özlemiyor musun?"
Kilden Köprü, s. 208
Bir aile hikâyesi...
Anne ölüyor, baba derbeder oluyor. Ve öksüz beş çocuk...
Annenin, babasıyla olan kısmını daha samimi buldum.
Çocukların annesiz kaldıktan sonra serkeş bir hayatın içinde debelenmesi ise; hoşuma gitmedi. Anneleri onlara piyano öğretiyor, kitapları öğütlüyordu. Ve daha da iyisi eğitim hayatlarının ışığıydı, o. O öldükten sonra ışığın azalması anlatılıyor, bir biçimde.
Aileyi, ölümü ve aşkı anlatan iyi bir eser.
Şahsen yazarın satır aralarına yaşam felsefesi olarak ektiği cümleler daha öğretici idi.
Her zaman dediğim üzere okuyup okumamak tamamen sizin kendi keyfîyetinize kalmış bir durum.
İyi okumalar.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.