Bu yaşıma kadar başımı öne eğecek yüzümü kızartacak hiçbir hayasızlık yapmadım . Ve dimdik yürüyebilecek bir gurur var içimde . Şimdiler de gel gör ki insanların işin gereği ne kadar ahlak yönünden eksik olduğunu, kendilerini bu konuda yetiştirilmediklerini, yetiştiremediklerini görüyorum . Bazen o kadar çirkin muhabbetlere maruz kalıyorum ki duyduklarım konusunda ağzımı kapatmakta zorlanıyorum . Toplum konusunda sevme ,sevilmek istenme ,ilgi görme arzusundan dolayı çok aç olduğunu gözlemledim . Oysa bi insan önce kendini sevmeli , kendine değer göstermeli ve en önemlisi kendisiyle vakit geçirebilmeli . Eğer kendiyle vakit geçirmeyi sevmeyen bi insanın kendine tahammülü yoksa neden bi başkası ona tahammül etsin ki . Bir de tek başına vakit geçirme olayını delilik olarak görmediğimiz zaman refah toplumlar seviyesine ulaşacağız :)
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.