"Korkular, kaygılar ve endişeler yüzünden sınırları ihlale açık tutmak, aslında korku, kaygı ve endişe duyulan her konunun oluşumuna zemin hazırlıyor."
Bu yaşıma kadar başımı öne eğecek yüzümü kızartacak hiçbir hayasızlık yapmadım . Ve dimdik yürüyebilecek bir gurur var içimde . Şimdiler de gel gör ki insanların işin gereği ne kadar ahlak yönünden eksik olduğunu, kendilerini bu konuda yetiştirilmediklerini, yetiştiremediklerini görüyorum . Bazen o kadar çirkin muhabbetlere maruz kalıyorum ki duyduklarım konusunda ağzımı kapatmakta zorlanıyorum . Toplum konusunda sevme ,sevilmek istenme ,ilgi görme arzusundan dolayı çok aç olduğunu gözlemledim . Oysa bi insan önce kendini sevmeli , kendine değer göstermeli ve en önemlisi kendisiyle vakit geçirebilmeli . Eğer kendiyle vakit geçirmeyi sevmeyen bi insanın kendine tahammülü yoksa neden bi başkası ona tahammül etsin ki . Bir de tek başına vakit geçirme olayını delilik olarak görmediğimiz zaman refah toplumlar seviyesine ulaşacağız :)
Her gün kaosla uyanmaktan yoruldu ,aşağıdan ayrı bir kavga sesi , yan odasından gelen bağrık çağrıklar .. gözünü daha sakin daha huzurlu bir ortamda açmak istiyordu . Daha aydınlık sabahlar ,daha kavgasız gürültüsüz yarınlar istiyordu. Artık tek isteği bu ortamdan uzaklaşmaktı ve uzaklaşmanın verdiği tüm sorumlulukları zorda olsa yerine getirmekti .Bu hikaye o orada olduğu sürece hep aynı şekilde devam edecekti. Bazı kaçışlar belki de bir varıştır. Çünkü bu varış aynı frekansta olacağı bir varıştı.