Bugüne kadar kişisel gelişim kitaplarına hep mesafeli yaklaştım ve okuduğum ilk ve büyük ihtimalle tek olacak bu kitaptan sonra mesafemi de devam ettirmeye karar verdim. Çok ekstrem tavsiyeler almadığım sürece bir daha kişisel gelişim kategorisine elimi süreceğimi zannetmiyorum. Kitaba başladığım noktada yazarın ve kendi fikrini destekleyen kişilerden aldığı örneklerle okuyucuyu sadece iş yapan bir makine olmaya yönlendirdiği fikri hakimdi. Kitabın başlangıç bölümlerini okurken bu denli yoğun ve derin çalışmanın, hayatı yaşanılabilir kılacak başarıları getirirken bu başarıların tadını çıkaramayacak kadar da yaşanılamaz bir zindan haline getireceği açık bir şekilde gözüküyordu. Kitabın ilk bölümünü bitirdiğimde net bir şekilde e-posta, sosyal medya ve internet bizi verimsizleştirecek yegane şeylermiş gibi anlatılıyor. Yazarın bu konulara, internetin içine doğan ve hayatından asla koparıp atamayacak olan bizler için asla çözüm odaklı yaklaşan bir zihniyeti yok. Yazarın pürdikkat çalışma üzerine yöntemler ve çözümler anlattığı ikinci bölümde de net bir şekilde bize dengeli bir hayat yaşamayı değil, ömrümüz boyunca kapitale nasıl daha iyi hizmet ederiz gibi bir hali var. Aylaklık yapmamız gerektiğini anlattığı bölümü sanki aylaklara ayıp olmasın diye koymuş gibi, zaten kafayı boşaltıp aylaklık yapmamızı söylediği sayfa sayısı da 7-8’i geçmez. Kitaba dair genel fikrim bizi daha güzel ve daha mutlu bir hayata yöneltmek istemediği, kapitale ve egomuza nasıl daha iyi hizmet edeceğimizi göstermek istediğidir. “Pürdikkat” çalışmak beni belki başarılı(kime ve neye göre bilmiyorum) bir insan yapacak ama kesinlikle mutlu bir insan yapmayacak. Kitabı okuduktan sonra bunu kendimden emin bir şekilde söyleyebilirim.

PürdikkatCal Newport · Metropolis Yayınevi · 20191,884 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burak Erdoğan