Başım ağrıyordu. Çok ağrıyordu. Sinüzit ağrısından, hatta o-kadar- tekilayı-içtiğime-inanamıyorum ağrısından bile daha beterdi. Ve bedenim sanki... hayır, bedenimi hissetmiyordum. Gözlerimi açamıyordum. Ah, evet, ölmüştüm. Neden böyle hissettiğim belliydi...
Karanlık sanki bir dost gibi hafifçe üzerime çöktü.
Yeniden uyandığımda başım hâlâ ağrıyordu, çok ağrıyordu. Ve artık bedenimi hissetmeye başladığımı üzülerek fark ettim.
Sayfa 45
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.