Munzur eteklerinde şimdi
Bir esmer rüzgâr eser.
Sesi türküler tüneği
Saçları kar
Aylar var ki munzur 'da
Gözleri dilsiz
Dilsiz bir acı gezer.
Doruğunda oylum oylum lekeler
Dibinden bir akça su gider.
Eğilir Munzur, eğilir her akşam
Bir yalnızlık imgesi
Gölgesi gizem
Su değil, akan acı
Günleri öper.
Yüreği yüzünde bir gizli keder.
Düşleri Munzur kadar.
Geçer bir bir aynasından günlerin
Geçer sıralı sırasız
Bir ölü kent, bir ev, bir deniz
En çok da bulvarlar
En çok da bulvarlar.
Döver kendi kıyılarını İçinde bir acı su.
Dilinde bir acı gurbet türküsü
Ayrılık göz göz deler Munzur'u
Hele akşam üstleri...
Ürperir dalgın içlenmelerle Suların suskun yüzü.
1981
Sayfa 26 - Kırmızı Kedi Yayınevi