Bediüzzaman Said Nursî 'yi rahmet ve minnet ile andığımız bu günde bir karar verdim:
Şu zamana kadar sadece dinleyerek istifade ettiğim Risale-i Nur külliyatını okumaya başlayacağım inşallah.
Bu güne değin yalnızca dinleyerek faydalanmak bir hataydı, okumaya başlamak için geç bile kaldım sanki.
Hatırlıyorum, küçükken annemin kitapları arasında en dikkatimi çeken "Asâ-yı Musa" olurdu.
Nedendir bilmem.
Kitabı elime alır, inceler, okumaya çalışırdım. Okuduğum şeyleri anlayamayınca moralim bozulur bırakırdım.
Artık o kitabı anlayarak okumadan zamanı geldi. :)