Din gününe inanmak
Din gününe inanmak, insanın bakışlarını ve gönül dünyasını bu alemin ötesinde başka bir aleme çevirme konusunda son derece öneme sahip İslam inanç esaslarından biridir. Bu inanç sayesinde hayatın zorlayıcı şartları insanları ezmez. Ahiret inancı sayesinde insanlar bu zorlayıcı şartların üstesinden gelir, sınırlı ömürlerinde ve sınırlı yeryüzünde yaptıklarının karşılığını tam olarak alamama konusunda bir endişeye kapılmaktan kurtulurlar. İşte o zaman Allah rızası için çalışma ve Allah'ın takdir edeceği yerde mükafat bekleme gücüne kavuşurlar. Allah ya bu dünyada ya da ahirette onların karşılığını verir. Onlar da Allah'a karşı gönül huzuru içinde bulunurlar. İyiliğe kavuşacaklarından emin, hak yolda ilerlemede ısrarlı, genişlik, hoşgörü ve yakın içinde olurlar. İşte bundan dolayı bu esas, istek ve kontrolsuz arzulara kul olmak ile insanoğluna yakışan insanca özgürlük, yeryüzünde şekillenen düşünce, değer ve tartılar ile Rabbânî değerlere bağlanma ve câhiliye mantığına üstün gelme arasında bir yol ayrımıdır... Rab Teâlâ'nın arzu ettiği üstün hakikati konusunda insanlık ile Allah'ın kemali takdir etmediği sapkın ve karışık şekiller arasında bir yol ayrımıdır...
Bundan dolayı bu ilke, arzu ve ihtirasların tutsağı olmakla, insanlığa yaraşır bir "insanca özgürlük" arasında tercih noktasıdır. Diğer bir deyişle Ahirete imân, beşerî ideolojilerin, değer yargılarının kölesi olmuş ve câhiliye sisteminin sapık ve çarpık insan tabiatı ile Allah'ın, kulları için arzuladığı mükemmel insan tipi arasındaki yol ayrımını oluşturur.
Bu esas insanın düşünce sistemine tam olarak yerleşmediği sürece, insanlar yeryüzünde gördükleri karşılığın amellerinin son karşılığı olmadığına dair tatmin olmadıkça, ömrü sınırlı bireyin uğruna çalışması, orada hazır bulacağı karşılığa güvenerek hakkı ve iyiliği desteklemek için fedakârlık yapması gerektiği başka bir hayatının olduğuna dair bir güveni oluşmadıkça, insan hayatı Allah'ın eşsiz sistemi üzerinde dosdoğru ilerleyemez.
Ahirete imân edenler ile onu inkâr edenler düşünce, ahlak, davranış ve amel bakımından bir olamaz. Bunlar yaratılmışlar içinde iki farklı sınıftır. Bunların tabiatları birbirinden farklıdır. Bunlar dünyada davranış bakımından ahirette de amellerin karşılığı bakımından bir araya gelmezler... İşte bu yol ayrımıdır...s-24/25
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.