Orta Çağ Avrupa'sında insan vücuduna ilişkin tıbbi bilgiler ve anlayış, günümüze kıyasla oldukça farklıydı.
Hipokrat ve Galen başta olmak üzere büyük ölçüde antik çağ hekimlerince geliştirilmiş Humoral Patoloji Teorisi'ne dayanan bir yaklaşım söz konusuydu. Bu teoriye göre insan vücudunda humor (hilt) adı verilen dört bedensel sıvı bulunmaktaydı. Bunlar; kan, sarı safra, kara safra ve balgamdı. Söz konusu humorların arasındaki denge bozulduğunda bedende hastalıkların ortaya çıktığına inanılıyordu. Her bir humor doğadaki dört elementten birine tekabül ediyor ve ona ilişkin nitelikleri taşıyordu.