Yalnızlığı üzerinden atmaya çalışan bir düşsever ile beraber hayalperestliğin, romantikliğin, melankolikliğin ve yalnızlığın uç noktalarında dolaştık ve yalnızken arkadaş, arkadaşken dost, dostken aşık olduk.. sonrasında ise yolumuz, hikayenin başında yine yalnız olmasına rağmen gördüğü binaların bile türlü renklerle gülüştüğü bir tasvirden boyaları yer yer dökülmüş, yaşlı ve izbe görünümlü bir manzaraya dönen düş kırıklığı ile dolu yalnızlığa varıyor... Ama buna rağmen yaşadığı o 4 gecenin hatırına "Ah Tanrım.. Ne uzun bir zaman dilimidir insan ömründe bir an mutluluk.. Sırf bunun için bile bir ömür yaşamaya değmez mi?" diyerek anın değerine, aşkın yaşanmışlığına bir minnet gösteriyor... Hikayemiz İki ana karakterli, iki mekanlı, aşka, sıcak ve gerçekçi bir bakış.. 73 sayfa.. kısacık.. Ama içi psikolojik betimlemeler, normalde dillendirmediğimiz iç seslerimizle dopdolu... "Neden ilişkilerimizde her şeyi apaçık söyleyemediğimizi, neden bazı duygularımızı gölgelediğimizi, neden maskelerimiz olduğunu sorgulayarak 80 yıl öncesinden adeta günümüz sahte ilişkilerine bir gönderme yapıyor... Ve son not... Evet hayalperest olalım ama hayallerimiz, yıklıldığı vakit altında kalınmayacak hayaller olsun.. iyi okumalar... Yarınlarınız umut dolu olsun... sevgiyle kalın...

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Karbon Kitaplar · 201774,7bin okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ersin özkan