Kim ki gücü olup da kullanmamak elinden gelir,
Dıştan kesin yapacakmış gibi göründüğü şeyi yapmaz;
Kim ki başkasını etkileyip, kendi taş gibi kalabilir;
İstifini bozmaz, renk vermez, kışkırtmaya kapılmaz;
İşte o kişi hakkıyla kullanıyordur Tanrısal nimetleri,
Üstüne yoktur, doğanın servetini tutumlu kullanmada;
Kendi yüzünün hem gerçek efendisidir o, hem sahibi,
Ötekilerse, kâhyalık eder güzelliklerine olsa olsa.
Tek başına yaşayıp ölüyor olsa da yalnızca,
Yazın gözüne elbette güzel görünür yaz çiçeği;
O çiçek gün gelip bir hastalık kapmaya görsün ama,
Ondan kat kat üstün olacaktır otların en adisi.
En tatlı şeyi en acıya döndürüverir konumu,
Zambak çürüdü mü, ottan beter olur kokusu.