.... Havada misk kokusu vardı; döşeme kırmızı ve mavi halılarla kaplıydı. İmamın arkasında, saflarda yüzlerce insan dizilmişti; hep birden eğilip kalkıyorlar, diz çöküp oturuyorlar ve alınlarını yere koyuyorlardı: Bütün bu düzenli hareketlerde, insana hem bu hayatın ciddiyetini hatırlatan, hem de başka bir hayata yönelmiş olmanın heyecanını tattıran olağanüstü ama yalın, çekip götüren bir şey vardı.
Sayfa 169Kitabı okuyor
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.