Bireysel gelişimi sadece evrene mesaj göndermek sanıyoruz. Mesajı biz verelim de evren uğraşsın dursun diye umut ediyoruz. O yüzden kötü olan her geçen gün daha da kötüye gidiyor. Herkes mevcut sıkıntılı durumlar için bir başkasını suçluyor. Herkes bir kurtarıcı, bir kahraman bekliyor. Herkes bir günah keçisi belirliyor. İstiyoruz ki hep konfor alanında kalalım ama her şey de düzelsin, yoluna girsin. Yok öyle bir şey! Sorumluluk almadan, yani elini taşın altına sokmadan kendi yaralarını saramazsın. Kahraman da sensin, günah keçisi de!..
Sayfa 55Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.