o kadar doğru ki...
Eğer insan uyumadan (yani boyun eğdiği zorunluluk içinde ihtiyarını kaybetmeden) uymayı başarabilirse gerçek yerine sahip çıkmış olur.
İnsanın gerçek yeri yalıtılmış birey olarak başrolde kalışı dolayısıyla değil, aşkın (ahlâkî değerlerin yüklendiği) ölçüler hesapta tutularak özerkliğini koruyabilmesi dolayısıyla ortaya çıkar.
Bu gerçek yerinde insan her an vereceği hesap dolayısıyla hareketlerini düzenlediği, yani kesintisiz olarak “son sözün söylendiği” mevkii terk etmediği için başroldedir.
İşin garip tarafı insanların birbirinden çok farklı ahlâkî değerlere sahip olmalarına rağmen bu böyledir.
·
202 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.