Peygamber Efendimiz’in (sallallahu aleyhi ve sellem) çocuklara karşı sevgisi ve merhameti, yalnızca müslüman çocuklarına ait değildi. Şöyle ki:
Bir savaşta iki birlik arasında kalan birkaç çocuk öldü. Sonradan Resûlullah(sallallahu aleyhi ve sellem) durumu haber aldı ve son derece üzüldü. Sahabiler, Peygamber Efendimiz’in (sallallahu aleyhi ve sellem) bu derece üzüldüğünü görünce:
-“Ey Allah’ın Resûlü(sallallahu aleyhi ve sellem)! Niçin bu kadar üzülüyorsunuz, onlar nihayet kâfir çocukları değil mi?” dediler. Peygamber Efendimiz de:
-“Bu çocuklar, Allah’a ortak koşan kâfirlerin çocukları da olsalar sizden daha iyidirler; dikkat ediniz, çocukları öldürmeyiniz, asla çocukları öldürmeyiniz! Her insan, Allah’ın insan nev’ine verdiği özellikler(fıtrat) ile doğmaktadır!” diye cevap verdi.
Sayfa 62Kitabı okuyor
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.