yaşar akkaş: "Dualarınız Kalbinizden Olsun!": Dualarınız Kalbinizden Olsun! İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri, padişah iken gördüğü bir rüya uğruna tacı tahtı terk ediyor, derviş oluyor, diyar diyar dolaşıyor. Seneler sonra seyr-i sülûkünü tamamladıktan sonra Belh şehrine tekrar geliyor. Kendi yaptırdığı camide yatsı namazı kılıyor. Dışarıda kar var, hava çok soğuk… "- Şurada kıvrılayım da sabah olunca...

İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri, padişah iken gördüğü bir rüya uğruna tacı tahtı terk ediyor, derviş oluyor, diyar diyar dolaşıyor. Seneler sonra seyr-i sülûkünü tamamladıktan sonra Belh şehrine tekrar geliyor. Kendi yaptırdığı camide yatsı namazı kılıyor. Dışarıda kar var, hava çok soğuk… "- Şurada kıvrılayım da sabah olunca giderim!” diye düşünüyor. Caminin bekçisi geliyor... Bekçi: "- Ne yapıyorsun burada” diyor... İbrahim Ethem: “- Müsaade et şurada yatayım, sabah Namazından sonra gideceğim!” diyor. Bekçi bacağından tutuyor ve O’na: “- İbrahim Ethem senin gibi çulsuzlar için yaptırmadı bu camiyi…” diyor ve bacağından sürükleye sürükleye, kafasını merdivenlere vura vura, onu dışarıya atıyor... İbrahim Ethem, “Kibir olur diye… “Bu camiyi ben yaptırdım!” diyemiyor. Çaresiz şehre gidiyor. Her taraf kapalı, sadece bir ekmek fırını açık... Kapıyı çalıyor ve sabaha kadar oturma müsaadesi istiyor. Orada harıl harıl çalışan fırıncı: “- Geç otur!” diyor, Aradan bir, iki saat geçiyor. Sabah ezanı okunmaya başlıyor. Ezanı Muhammediye bitince işçi, İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri’e dönerek: “- Hoş geldiniz! Nereden gelip, nereye gidiyorsunuz isminiz nedir?” diye soruyor. İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri de: “- Ben iki saattir burada oturuyorum! Sormak şimdi mi geldi aklına?” diyor... Fırıncı: “- Ben bu fırında işçiyim, İki çocuğum var, iki de yetime bakıyorum. Ben onlara şimdiye kadar “haram lokma” yedirmedim! Senin geldiğin vakit benim mesai saatim idi. Ezanı Muhammediye okundu, mesaim bitti. Şimdi seninle istediğin kadar konuşabiliriz!” diyor... İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri: “- Sen ne güzel adammışsın, duaların makbuldür. Sen Allahtan bir şey isteyip de olmadığı vaki oldu mu?” diye soruyor. Fırıncı utanarak: “- Ben bugüne kadar, Allah Teâlâ’dan ne istediysem hep verdi. Fakat bir şey hariç… Rabbim O’nu bana vermedi. Allah Teâlâ’ya çok yalvardım: ‘Bana İbrahim Ethem Hazretlerini göster!’ diye… Bana onu göstermedi! Bu duamın da bir gün kabul edileceğini umuyorum!” diyor... İbrahim Ethem Kuddise Sirrûh Hazretleri: “O Allah Teâlâ, öyle bir Allah Teâlâ ki… İbrahim Ethem'i bacağından sürükleye sürükleye, kafasına vura vura getirir sana gösterir, sen yeter ki ihlâslı ol ve yürekten iste!" diyor. Sevenin sevdiğinden istediği tek şeydir! “DUA... ” Ayrı bedenleri bir muhabbette birleştirendir! “DUA”... Çaresizken sığındığımız tek limandır! “DUA... ” Kulun Rabbi'yle teke tek buluştuğu andır! “DUA... ” Yoksulun ekmek kapısı, dertlinin derman kapısıdır! “DUA..." Dualarda buluşalım ve her kötülük, hayır olsun! Kötü duygular, ömrü yıpratır. Güzel duygular sevgi yaratır. Kötü insanlar kapı kapatır, iyi insanlar kendini aratır... RABBİM şu kısa hayatımızda hepimize; fırıncının duası gibi ihlâsla gönülden dua yapabilmeyi, iyi insanlarla karşılaşmayı nasip etsin!!!

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

yaşar akkaş