Mutsuzluğundan söz etmek istiyorum insan soyunun,
Zirveye de çıkar, düşer de dibine bir çukurun.
Ağzından, elinden dökülüyor bu sözler okurun,
Sevgisizlikten sevgimiz acıyor.
Bir köpeği, kediyi sevmek, başını okşamak,
İnsanın içine dolan o huzur, işte diyor yaşamak,
Şimdi gel de bir insanı sev, ateş içinde ateşte yanmak,
Sevgisizlikten sevgimiz acıyor.
Bak insanlara, hepsi farklı farklı düşüncelerde,
Kime güveneceksin, kimi seveceksin bu devirde,
Sevsen bile bir gün bitecek o aşk, bu nasıl fıtrat, bu nasıl işkence,
Sevgisizlikten sevgimiz acıyor.
Ruh eşini bulmak büyük bi şans, büyük bi mucize,
İşte o zaman, doğanın huzuru dolacak kalbimize.
Bak yine yazıyorum son satıra; üç kelime, on bir hece,
Sevgisizlikten sevgimiz acıyor.
-Çok Programlı Adam
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.