Ahmet, savmasında namaz kılardı. Gönlünden geçti ki yağmur durursa eve gideyim. Hâtiften bir avaz geldi ki: Gönlünü evde koydun, sen burada gönülsüz n'eylersin! Ahmet, secdeye vardı, istiğfar kıldı.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.