İki çeşit merhamet vardır. Biri, zayıf ve duygusal olanı ki bu sadece kalbin sabırsızlığıdır ve garip bir talihsizliğin utanç verici duygularından mümkün olduğu kadar çabuk kurtulmak için gösterilir. Aslında acı vermeyen bu merhamet, ancak kendi ruhunun yabancı acılara karşı yalnızca içgüdüsel savunmasıdır. Ve diğeri yani geçerli olanı ne istediğini bilen ve sabırla her şeye gücünün yettiğince sonuna kadar tahammül etmekle kararlı ve duygusallıktan uzak fakat yaratıcı olan merhamettir.