*İnceleme değil, değerlendirme değil, spoiler olabilir, ne olduğu belli değil, içimden geldi, niye belli değil. Emma, küçüklüğünden beri hayalini kurduğun mutluluğa ulaşmak için arayışına tanıklık ederken, bu arayışın seni nasıl bir kayboluşa sürükledi, şahit oldum. Hayal ettiğin, içinde beslediğin mutluluk, aşk, eğlence, güç ve tutku; her bulduğunu sandığında biri muhakkak eksik oluyordu. Neden, neden Emma girdiğin her yolun sonunda mutsuzlukla karşılaşıyorsun? Yoksa bir heyecan ile, hayal ettiğin kusursuzluğu sadece dışını beğendiğin bir bedende mi bulmaya çalışıyorsun? İnsanlar böyledir Emma, " dışarıdan güzel görünürler, lezzetli, taze... sen görmeyi bileceksin. kabuğun altındakini görmeyi öğreneceksin. sonra çürük çıkınca üzülmeyeceksin." * Karşındakini olduğu gibi görmeyi bileceksin, onu kendi hayalinde tasavvur ettiğin gibi bir insan olmadığını kendini kaptırmadan bileceksin. Yoksa taç yapraklarını kendine yuva bilen sevimsiz böceklerin olduğu, güzelliğini yitirmiş, çürümeye yüz tutmuş bir gelin buketinden öteye gidemezsin. Emma evliliğin, belki Charles özelinde bu, sana göre olmadığını keşfetmekte geciktin. Lakin yaşadığın çağda, her şey böyle olup gidiyordu. Kilisede eğitim alan kızlar, ebeveynlerinin "iyi bir adam" dedikleri erkeklerle evlenir, çocukları olur, evde bir çocuklarla bir hizmetkarlarla ilgilenirken akşam gelen yorgun ve yemeğini yedikten sonra uyuklayan kocasını yatağa çağırıp, orada uykusuna devam etmesini izler, izler ve bu böyle geçip giderdi işte. Ama işte! Sen dans ile gözlerini dünyaya araladın. Arkasından bilginin gücünü ve tutkuyu, sonra da paranın hazzını tattın. Ama işte! Sen o çağın kadını olmak zorundaydın Emma. Zira seni girdiğin dipsiz kuyulardan çıkarabilecek el, o çağda var olan bir el değildi. Seni müsriflik ve muziplikten öte anmayacaklar. Görmezden gelmek bir farkındalıktır Emma. Senin arzularını ve beklentilerini ne yazık ki görmezden gelen değil, farkında olmayan biriyle evlendiğini fark etmedin. Boyun eğmek senin ruhunla örtüşmüyordu, bunu görüyorum, heyecanı seviyorsun, aramayı seviyorsun ama istediğin kadar ara, bulamayacaktın. Çünkü ne istediğini bilmiyordun. Bu bilgisizlik, bu kendinden kopukluk senin arayışını kayboluşa götürecekti elbet. Kayboldun Emma. Herkes hayatına devam etti, sana en aşığım diyenden, seni bedbaht edenlere kadar herkes hayatına devam etti. Sen kayboldun Emma. Dünyaya bir kere daha gel ve bu sefer ne bir erkeğe aşkı için gözyaşı dök ne de evlenmeyi aklından geçir. Sev, seviş ve dans et.

Madame BovaryGustave Flaubert · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201933bin okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.