Madame Bovary Aşk Bazen Ateşli Bir İntihardır Gustave Flaubert

Halit Ziya'nın Aşk-ı Memnu'yu yazarken bu kitaptan esinlediği söylenir. Konunun genişliği ile alakalı her türlü eleştiriyi anlarım fakat bir kitabı betimlemeler yüzünden eleştirmek de nedir ? Aynı yaş pastanın içindeki kremadan şikayet etmek gibi. Siz Kahraman Tazeoğlu filan okumaya devam edin , ki ufkunuz inanılmaz ölçüde genişleyecektir , uzak durun klasiklerden.

Madam Bovary yıllardır aklımda “sıkıcı” bir kitap olarak kalmış. Bu yüzden kütüphanemde yer kaplamasına, neredeyse her gün görmeme rağmen, hiçbir zaman oturup da okumayı düşünmedim. Bir yerde merak üstün geliyor. Öyle de olması gerekmiyor mu? Verilenin ötesini araştırmak, onu sorgulamak en doğal hakkımız değil midir? Kör olacak kadar iş işten geçmediyse hiçbir şey için geç değildir.

Evet, Madam Bovary için de fikrimi değiştiren bu merak duygusu oldu. İsmini sürekli duyduğum bir klasiği okumamak olmazdı. İyi de yapmışım.:)

Kitaba geçelim mi artık? Çok konuştum, girişi hep böyle uzatıp duruyorum. Direk konuya giremiyorum.

Madam Bovary, bilindiği gibi Flaubert’in en bilinen eseri, hatta kendi isminden bile daha çok bilinen eseri diyebiliriz. Madam Bovary önce gelir, Flabuert ise daha sonra. Diğer klasiklerde buna şahit olduğumu hatırlamıyorum.

Kitap 1857 yılında basıma girmiş. Flaubert, bu eseri yazdıktan sonra bir çok suçlamalarla karşı karşıya kalmış. Etkili olduğu söylenen savunması sayesinde hapse girmekten kurtulmuş.

Anlatım dilinin sıkıcılığından dem vuranların şikayetlerini, günümüz çok satan kitaplarındaki aceleyle olayların birbirine bağlanması şekline alışkın olmalarına bağlıyorum. Sırf bu yüzden acaba diyerek yaklaşıyorum artık yeni ve çok satan ibaresini gördüğüm kitaplara. Olaylar içinde boğulurken kişilerin psikolojisini anlayamayıp, hiçbir empati kuramadan kitap bitiyor. Bu tip yazarların, yarattıkları karakter ile okuyucu arasındaki empatiyi çok da umursadıklarını sanmıyorum. Anlık hoşlanmalarla bir an önce tüketip başka şeylere yönelinmesi onlar için bir şey ifade etmiyor olsa gerek.

Ooo çok başka yerlere daldım ben. Hemen dönelim. Kitaba ismini veren Madam Bovary olsa da asıl karakter Madam Bovary’nin gelini olan Emma’dır. Genç kızlığında okuduğu aşk romanlarının etkisinden sıyrılamayışı, hayalindeki mükemmel erkeğe, kusursuz aşka kavuşma çabaları Emma’yı ahlaksız sayılabilecek davranışlara iter. Kocası Charles’in, Emma’nın geçirdiği buhranlardan, dalgalanan ruh hallerinden hiç haberi yoktur. Hiç mi insan şüphelenmez anlamıyorum. Gerçi Emma öyle güzel idare etmiştir ki Charles’i, adamın gözü karısından şüphe etmek şöyle dursun, ona layık olmak için her şeyini feda etmeye hazır hale gelmiştir. Öyle ki, taşındıkları yöredeki düztaban bir genci ameliyat edip ünleneceğine bile inandırılır. Ameliyat felaketle sonuçlanır, gencin ayağı kangren olur. Emma başka erkeklerle gönül ilişkisini sürdürür, Charles uykudadır. Çok sonraları, Emma’nın uğradığı hayal kırıklıkları sonucu hastalanıp elindeki tek şeyin, yıllardır yanındaki kocası olduğunu anlamasıyla olaylar biraz açığa kavuşur. Charles gerçeği öğrenir öğrenmesine ama verdiği tepki inanılmazdır. Beklenen, intikam ateşiyle karısının sevgililerinden öç almasıdır ama bunu yapmaz. Gider onlardan biri ile içki içer. Bu kadar vurdumduymaz olmasına içerlemedim değil. Ölmüş bir kadının arkasından ne yapılabilir ki başka, hele ki onu tüm hayatı boyunca sevdiyse?

Olaylara çok fazla girmek istemedim, zira nette her yerde bulunabilir benzer içerikler. Ayrıca başta kısaca değindiğim sıkıcı anlatım tarzından hiç rahatsız olmadığımı da söylemem gerekiyor. Yazıldığı döneme göre düşünürsek, böylesine bir konuyu bu kadar açıklıkla ifade edebilmesine hayran kaldım. Evet, Emma bayağı diye tabir edebileceğimiz bir kadındır. Ne var ki çok daha kötülerine şahit olmaktayız. Bir erkeğin gözünden bir kadının iç dünyasının böylesine açıklıkla anlatılabilmiş olması, değerini bir kat daha artırıyor gözümde.

Saflık derecesinde iyi kalpli, hiçbir şeyden şüphelenmeden karısına gözü kapalı inanan bir doktor olan Charles Bovary ve daha iyi yaşayabilmek adına yapamayacağı hiçbir şey olmayan lüks tutkunu karısı Emma'nın hayatın monotonluğundan kurtulmak için çevirdiği entrikaların ve yaşadığı yasak aşkların hikayesi. Madam Bovary, yazıldığı dönemde bir çok eleştiri almış, müstehcenlikle suçlanmış, öyle ki Flaubert kitabının tümünü yayımlatabilmek için mahkemeye bile başvurmak zorunda kalmış. Okurken biraz zorlandım, uzun betimlemeler kimi zaman yorucu geldi ama gerçek bir başyapıt okuduğum için memnunum.

Klasikleri okurken yapılan bir çok hatadan biri de kitapların yazıldığı dönemin şartlarını göz önünde bulundurulmadığını biraz tarih bilgisiyle bu tür kitaplardan daha çok haz alınacağına inanıyorum. Madam Bovary de 18. yüzyıl da tartışılması ve hatta konuşulması bile tabu olduğu bir dönemde, kadının, özellikle bir erkeğin kalemiyle yazılmış nadide kitaplardandır.Eğer tasfir ve uzun anlatımlardan hoşlanmıyorsanız,sıkıcı bulabilirsiniz. Ben Madam Bovary nin kadın ruhuna ve çektiği acılar ve karmaşalara dair yazılmış en güzel klasiklerden biri olduğunu düşünüyorum.

Karısına aşık ve çok güvenen bir adam Charles Bovary, hiçbir şey ile yetinmeyen hep daha fazlasını isteyen Emma Bovary. Kitabı okurken Emma yani Madam Bovary'nin istekleri, yasak aşkları, bir sonraki sayfada neler yapacakları oldukça ilgimi çekti ve kitabı kısa bir sürede bitirdim..

Kitap hakkında klasik bir yorum var, evet betimlemeler çok fazla. Bir evin dış görünüşünü bir sayfa boyunca betimleyebilecek bir yazar ile karşı karşıyasınız ve inanın bu da büyük bir başarı. Bu yüzden betimlemeler beni asla rahatsız etmedi tam tersi hayranlım duydum...

Gustave Flaubert ''yasak bir aşk'' üzerinden kadının iç dünyasına ayna tutuyor.
realizm akımının ilk ve en önemli örneği olan kitap, kadının doğasında, uyuyan, pasif durumda olan tatminsizlik, memnuniyetsizlik duygusunun var olduğunu ve bu duygunun uyandığı zaman önünde hiçbir gücün duramayacağını vurgular.

Kitabın başkahramanı Emma Bovary iyi kalpli bir doktorun eşidir. Evden işe, işten eve gidip gelen ve kendi işi dışında başka pek bir şeyle ilgilenmeyen kocasının bu yaşantısını bir gün sorgulamaya başlar Emma. İşte o gün, bahsettiğim o duygular uyanmaya başlar. Yaşantının tekdüzeliğinden, evlilik hayatının garantisinden ve her şeyin belirliğinden sıkılan Emma, çareyi yasak bir aşkta bulmayı kafasına koyar. Yeni heyecanlar, yeni maceralar, yeni tutkular olmadan insan hayatının boş geçtiğini, sırf bir erkeği mutlu etmek için bir kadının kendi heyecanlarından, kendi tutkularından, kendi istek ve arzularından vazgeçmemesi gerektiğini söyleyen Emma, başka bir erkekle aşk yaşamaya başlar. Yine eskisi gibi kalbinin hızlı hızlı çarpması, aşık olduğu erkekle gizli gizli buluşması ve aşkın getirdiği o tarifsiz huzuru ve huzursuzluğu derinden hissetmesi onu kıpır kıpır yapar.

Buradan anlıyoruz ki kadınlar, aynı çizgide ve yaşantıda olan bir erkek yerine, bir tarafı çocuk kalan ve aynı zamanda kadına çocukluğunu hissettiren, biraz serseri, biraz tutarsız ama içinde bir yerde sevgiyi saklı tutan, yaşam dolu ve biraz da deli olan erkeklerle aşk yaşamayı tercih eder. Bakın evlenmek ister demiyorum. Aşk diyorum...

Kitap Fransa'da yasaklanıyor bir süre. Çünkü kitabı okuyan her kadın bovarizm akımına kapılıyor ve bu da erkeklerin tepkisine neden oluyor. Temel yerleşik değerleri ve kadının üzerine inşa edilen ahlaki kalıpları kıran kitaba sadece Fransız erkekleri değil, dünyanın başka yerlerinden de tepki gösterenler olmuştur.

Tek beğenmediğim nokta, Emma'nın kitabın sonlarında intihar etmesi. Yazar yine erkekliğini göstermiş. İnce bir mesaj vermek istemiş kadınlara kendince. Bakın Emma gibi olursanız, sonunuz ölüm olur.

Yasak aşkı konu alan Tolstoy'un Anna Karenina'sında da Anna intihar ediyordu. Halit Ziya'nın Aşk-ı Memnu'sunda da Bihter...

Yazanlar erkek olunca kadına intihar ettiriyorlar. Erkek yine hayatına devam ediyor.

Madame Bovary, istediklerini bulamamış, tutkularını hayatın içinde yakalayamamış bir kadın. Belki de ne istediğini bilememiş, istediğini sandığı şeylere ne yaptıysa ulaşamamış, kendisini ve ailesini mahvetmiş bir kadın. Kitap kolay okunabilen hemen akıp giden kitaplardan. " Yaşam bir düştür. Uyanmak bizi öldürür." Emma da tutkularını yaşatmaya çalıştığı hayattaki rüyasında ölümle uyanmış biri bence.

Flaubert kitaptaki Emma karakteri benim diyor evet belki de yazar kendini karakterle özleştirdiği için
bu kadar güzel bu kadar içten ve unutulmaz bir kitap. Keyifli okumalar.

Bir kadının hikayesi ..Madam Bovary'nin pişmanlıklar ve zevklerle dolu bir dünyası var.Gerçekten onun yerine koyabiliyorsunuz kendinizi çok güzel bir karakterizasyonla incelenmiş.Kitabın başında biraz sıkılabilirsiniz ama hikayenin içine girdikçe devamında ne olduğunu deli gibi merak ediyorsunuz, bir dizi izler gibi :) ...İnişli çıkışlı bir anlatım..Kadının cesareti çok güçlü geldi bana.Bence sonuçlarını bile bile yaptı bazı hataları. Ama üzüldüm gerçekten sonunda..Özellikle Charles için.Hele Berthe ..tanrım ne son ama ..daha fazla detay vermeden bir bakın bence ;) Zamanınıza ve enerjinize değiyor çünkü, ne kadar süslü ve detaylı anlatılarla dolu olsa da kitap ..Size dokunabiliyor bence en önemli şeylerden biri bu samimi geliyor ve de gerçekçi.

Yazıldığı dönem itibariyle dönem içinde bir kadının ihtiraslarını gözler önüne seren muhteşem bir eser. Okurken kendinizden de birşeyler bulacağınıza eminim. Bitmesini hiç istemedim. Son sayfayı okuduktan sonra uzun süre etkisinde kaldım. Klasik seven herkese tavsiye ederim.