"...onların birbirinden bağımsız
ve kendilerine has hallerinin kanıtı gibiydi, tıpkı
savrulan bulutlar gibi."
savrulan bulutlar, savaş sonrasındaki japonya da geçen yukiko ve tomioka'nın toksik yasak ilişkisini okuyoruz. kitabın genelinde yalnızlık, intihar isteği ve hüzünlü bir hava hakim ayrıca japon kültürüne dair pek çok konuyada yer verilmiş. bazı teknik hataları olsada akıcı bir dili vardı kitabın ama yukiko'nun kimsesiz kalma korkusuyla tomioka'ya karşı takıntı derecesinde bağlılığı, tomioka'nın ise her karşısına çıkan kadına karşı arsızlğından dolayı karakterlere pek ısınamadım
ayrıca genel anlamda karakterler güçsüz ve pes etme odaklıydı. bu yüzden kitabı sevdim mi sevmedim mi kararsızım. okuma boyunca da bu hisle gidip geldim.