Uzun zamandır #mustafakutlu 'dan okuma yapmıyordum özlemisim. Öyle olunca da peş peşe üc kitabını bitirivermişim.Mustafa Kutlu kalemi ve hikayeleri ile o kadar biz o kadar bizden ki kendinizi okurdan ziyade kitabın icindeki bir kahraman olarak hissediyorsunuz.Kitap bitip te kapaği kapatınca hep o duygu (nerdeyim ben?).Ben üçünü de çok beğendim en çok begendigimden başlayarak;
Hüzün ve Tesadüf
Zafer Yahut Hiç
Tirende Bir Keman olarak sıralayabilirim.Bazen hikayeleri fazla dram yüklü gibi hissettirse de zaten biz de çoğu zaman yaşamımızı bu şekilde olduğu yanılsamasına kapılmıyor muyuz?
